391 / 400
391
Әбу Ханифа және ханафи мәзһабы
79. А. Өзел, Ханефи мезхеби, Ислам ансиклопедиси,
Стамбул, 16-т.
80. А. Өзел, Ханефи фықых алимлери, Түркия Диянет
Вакфы баспасы, Анкара, 2006
81. А. Өзтүрк, Имам Ағзам Ебу Ханифе ве есерлери,
Шамил баспасы, 3-басылым, Стамбул, 2010
82. М. Абдуррәшид ән-Нұғмани, Мәкәнәтул-Имам
Әби Ханифа фил-хадис, Бейрут, 1416
83. К. Сандыкчы, Илк үч асырдаИсламжоғрафиясында
хадис, Анкара, 1991
84. әс-Сәймиәри Әбу Абдуллаһ Хусәйн б. Али, Ахбару
Әби Ханифа уә асхабихи, Бейрут, 1985
85. Сарахси Әбу Бәкір Мухаммед ибн Әбу Сәхл,
Усулус-Сарахси, (Тахқиқ Әбул Уәфә әл-Әфғани),
Стамбул, 1984
86. Ф. Сезгин, Gescihte Der Arabichen Schiriftumms,
Leiden, 1967 (Араб тіліне аудархан Мхмуд Фәхми
Хижәзи, Фәхм Әбул-Фадыл,), Тарихут-турасил-
арабия, Мысыр, ж.к.
87. С. Сейтбеков, Иман негіздері, «Көкжиек» баспа-
сы, Алматы, 2010
88. Е. Селим, Имамы Азам Ебу Ханифе, «Ышык» ба-
спасы, Стамбул, 2006
89. М. Синаноглы, Мәуәли, Ислам ансиклопедиси,
ТДВ, Анкара, 2004, 29-т.
90. М. Сөйлемез, «Ебу Ханифенин иетиштиги шехир:
Куфе», Имамы Ағзам Ебу Ханифе ве дүшүнже си-
стеми, 16-19 Еким, 2003, семпозиум материалда-
ры, Куран араштырмалары уакфы, Бурса, 2005,
1-т.
91. М. әс-Сыбаи, әс-Сүннету уа маканатуһа фи
ташриғил-исламиати, Дамаск, 1978