147
«Алла жолында +лтірілгендерді сте +ліктер деп сана-
ма'дар. айта олар Раббыларыны' жанында тірі
(бол аны
соншалы )
Алла ты' +здеріне сыйла ан
(ш $идтік м ртебе-
сіне)
шат-шадыман бол ан к йлерінде
(ж ннат ны меттерімен)
рызы тандырылады. Ж не олар лі +здеріне
(ш $ид болып)
осыла алма андарды да «Олар а ауіп- атер де, ам- ай ы
да жо » деп с йіншілегісі келеді»
(+л Имран, 169-170; Ибн М ж ,
М аддим , 13/190)
.
Gхуд пен онда ш $ид бол андарды Алла$ Расулыны
к ілінде сондай тере із алдыр аны соншалы , айтыл ан
сайын Расул лла$
r
сол м б рак ш $идтерді д режесін
т сіндіру шін:
«Уалла*и, сахабаларыммен бірге мен де ш *ид болып, #худ
тауыны бауырында жат анды алар едім!»
(Ахмет, ІІІ, 375)
дейтін. Б л ж йт с йікті Пай амбарымызды мметіне деген
с йіспеншілік пен мейірімні е ай ын белгілеріні бірі.
Расул лла$
r
бір к ні Gхудта ш $ид бол андарды ба-
сына барып:
«Оларды (иманы мен адалды ына) ку боламын»
– деді.
+бу Б кір
t
:
«Ей, Алла$ты Расулы! Біз оларды бауырлары емес-
Ž
ħ ƈ
ıƈ
ęŽ
ĥ Ɔ
ì Ž
ī ƈ
ž
Ĩ ħ ƈ
ıƈ
Ö Ž
Òij Ƈ
ĝ Ɔ
éŽ
ĥ Ɔ
ĺ Ž
ħƆ
Ĥ Ɔ
īĺ ƈ
ñƪ
ĤÓƈ
Ö Ɔ
Īlj Ƈ
ó ƈ
ý Ž
× Ɔ
Ý Ž
ù Ɔ
ĺ Ɔ
lj
°·½¶Ä Ɔ
Īij Ƈ
Ĭ Ɔ
õ Ž
é Ɔ
ĺ Ž
ħ Ƈ
İ Ɔ
ź Ɔ
lj Ž
ħ ƈ
ı Ž
ĻƆ
ĥ Ɔ
Đ Ƅ
Ė Ž
ij Ɔ
ì ƪ
ź Ɔ
È
ПАЙ АМБАР ДMУІРІНЕН ЕСТЕЛІКТЕР ]ХУД