406
К ІЛ БА ЫНАН БА ЫТ ТАМШЫЛАРЫ
месе ж ректен шы пай, м жб рліктен туында ан іс- рекеттер
болса, шынайылы тан ада бол анды тан н псіге жа ынудан
ары бармайды.
+бу Б рз
t
баянда ан мына бір о и а с йгенні с -
йіктісіне андай ба ынышты болуы керектігін к рсететін та-
маша мысал:
+нсарларды біріні ызы бой жеткенде Алла$ Расу-
лынан ызына атысты ке ес с рап пікірін білмейінше, оны
т рмыс а бермейтін. Бір к ні Пай амбарымыз
r
нсарлар-
ды біріне:
«Сізден ызы ызды с раймын»
– деді. +нсарлы о ан
атты уанып:
«Жарайды, уа, Расулалла$! Б л мен шін лкен абырой!»
– деді. Алла$ Расулы
r
:
«Оны зім шін с рап отыр аным жо »
– деді. +нсарлы :
«Кімге с рап т рсыз?» – деп с рады. Пай амбарымыз
r
:
«Ж л йбибке»
– деді. (Ж л йбиб, ешкімі жо бір аріп
сахаба болатын) +лгі адам:
«Олай болса, ызымны анасымен а ылдасайын» деп ке-
тіп алды. +йеліне:
«Расул лла$
r
ызы ды с рап жатыр!» – деді. +йелі:
« андай жа сы б л лкен абырой ой!» – деп уанды. Са-
хаба: