477 / 484
479
Бас а бір хадис ш риф мынадай:
«Мен м миндерге з жандарынан да арты жа ынмын.
Адам лгеннен кейін мал алдырса, ол мал зіні жа ындары-
на тиесілі. Біра арыз немесе жетім алдырса, ол арыз ма-
ан тиесілі, жетімдерге арау да мені міндетім»
(М слим,
Ж ма, 43)
.
Сахаба +бу =м м
t
айтыс болар алдында К бш , Ха-
биба ж не Ф рия деген ш ызын Алла$ Расулына
r
ама-
нат еткен еді. Пай амбарымыз ам орлы ына ал ан осы же-
тімдерді ажеттіліктерін жа ыннан ада алап, оларды
жа сы т рбие алуын амтамасыз етті
(Ибн Са’д, ІІІ, 610)
.
Алла$ Расулы
r
ал ан жесір ж байларыны жетім ба-
лаларын да бауырына басып, оларды зіні балаларындай
к ріп, т лім-т рбиесіне м ият ара ан. Осылайша жетім-
дерге арау да мметіне к міл лгі бол ан.
Сол сия ты
рметті анамыз Хазіреті Айша да
c
іні-
сі М хаммедті жетім ыздарын т рбиесіне алып, ам ор
бол ан
(Муатта, Зекет, 10)
.
Адам а т ф ккур, м рхамат пен мейірімдей жарасатын
еште е жо . Мейірімсіздік – аз ынды . Пай амбарымыз
r
:
«М рхамат тек аз ын адамны ж регінен алынады»
де-
ген
(Термези, Бирр, 16/1923; +бу Д уіт, +деп, 58/4942)
.
Бас а бір хадис ш рифтерінде:
«Мейірімділік жаса андар а рахман Алла* Та ала мейі-
рімділік жасайды. Жер бетіндегілерге мейірім мен м рхамат
ЖЕТІМДЕР мен ПА ЫРЛАР