

346
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
2бу Талханы/ Н б уи мешітіне жа ын жерде 600
рма а ашы ымбат ба алы ба шасы бар болатын ж не
оны 'те атты жа сы к'ретін. 2бу Талха дереу Расул лла9
саллалла9у ал й9и у с лл м а ж1гіріп барып былай деді:
«О, Расулалла9! Мені/ д улетімні/ ішінде мен 1шін
е/ имас с1йікті н рсем – осы ала ішіндегі 'зі/із де жа -
сы білетін ба шам. Осы с ттен бастап Алла9 разылы ы 1шін
оны Алла9ты/ Расулына тапсырамын. алай ж'н к'рсе/із,
солай пайдаланып, ала ан кісілері/ізге бері/із».
С'зіні/ артынан осы к'ркем шешімін уаттау 1шін
дереу ба ша а барды. 2бу Талха ба ша а бар ан кезінде
йеліні/ бір а ашты/ тасасында отыр анын к'рді. 2бу Тал-
ханы/ ба ша а кірмей т р анын к'ріп, йелі с рады:
«2бу Талха, сыртта не ып т рсы/? Бері кірмейсі/ бе!».
2бу Талха:
«Мен ішке кіре алмаймын. Сен де заттары/ды жиыс-
тырып, сырт а шы !» – деді.
К1тпеген жауапты естіген йелі та/ыр ап:
«Не боп алды, 2бу Талха? Б л ба ша біздікі емес
пе?» – деп с рады.
2бу Талха:
«Жо ! Енді б л ба ша М дина кедейлерінікі» – деп
аятты/ с1йіншісі мен жаса ан инф ын уана- уана айтып
берді.
2йеліні/: