

98
«إِنّ هٰذَا الْمَالَ خَضِرٌ حُلْوٌ، فَمَنْ أَخَذَهُ بِسَخَاوَةِ نَفْسٍ بُورِكَ
لَهُ فِيهِ، وَمَنْ أَخَذَهُ بِإِشْرَافِ نَفْسٍ لَمْ يُبَارَكْ لَهُ فِيهِ، وَكَانَ
كَالّذ۪ي يَأْكُلُ وَلَ يَشْبَعُ»
Бұл дүние-мүлік дегенің (құдды пісіп тұрған
жемістей) көздің құрты һәм тым тәтті. Кім-
де-кім дүниеге құнықпай, оны кеңпейілдікпен
тапса, берекелі болады. Ал, кімде-кім оның
соңына түсіп, ашкөздікпен олжаласа, берекесі
қашады. Ондай адамдар қанша жесе де той-
майтын қомағай секілді.
(Бухари; Муслим)