181 / 484
183
шапа атын к тіп ж ргенде Оны бізден ша ымдануы да
ы тимал, б дан арты зиян болу м мкін емес. Сондай-а
здеріне келген
ран а кере ар мір с ргендер ха ында
Пай амбарымызды Раббысына ша ымданатынды ы аятта
былай баяндалады:
«Пай амбар: “О, Раббым!
ауымым шынында б%л
%ранды
(т рік етіп)
тастап ойды” дейді»
(Ф р ан с ресі, 30)
.
Ахіретте осы пай амбар ша ымына шырамас шін, О ан
ммет болуды шарты бойынша мір с ру ажет. М ны
жолы –
ран К рімні дебіне сай, я ни махражына, т ж-
уид ережелерінеба ына отырып к п о у, ішіндегі ма ына-
лар а штар болып, бар болмысымызбен, с йіспеншілікпен
мірде олдану а тырысу.
Осылай мір с ргендерге Расул лла$ты
r
осы д ниеде
де ахіретте де с йіспеншілік пен мейірім анаты жайылады.
Біра
ран мен С ннетті тастап, теріс жолдар а т скендер
ахіретте лкен кініш пен асіретке тап болады.
+бу X райра
t
мынаны риуаят еткен. Бір к ні Расу-
л лла$
r
сахабаларымен бірге абірстан а барып:
«Сендерге Алла*ты с лемі болсын, ей, м миндер лкесіні
т р ындары! Иншаалла* бір к ні біз де сендерге осыламыз.
Бауырларымдык ргімкеледі. Олардысоншалы тыса ындым!»
– деді.
Сахабалар:
«Біз сені бауырлары емеспіз бе, о, Расулалла$?» – деді.
Расул лла$
r
:
ПАЙ АМБАР АХЛА ЫН БОЙ А ДАРЫТУ