317 / 484
319
«Ей, Д уіт! (лбетте, біз сені жер бетіндегі халифа ылды .
Енді адамдар арасында ділдікпен кім ж ргіз, уестікке
салынба.
(Б л жа дай)
сені Алла жолынан адастырмасын...»
(Сад с ресі, 26).
Расул лла$
r
бір жолы сахабаларына былай деп ескер-
теді:
«Бір іске та айында ан адамымыз бізден бір ине неме-
се одан да кішкене бір н рсені жасыр ан болса, б л – иянат.
8иямет к ні соны алып келеді».
Сонда нсарларды ішінен бір адам т рып:
–О, Алла$ты Елшісі!Ма ан берген ызметі ді айтарып
ал! – деді.
Хазіреті Пай амбар
r
:
– Са ан не болды?
– деп с рады.
– Сізді жа а айт андары ызды естідім!– деген кезде
Пай амбарымыз
r
:
–
Мен оны азір де айталаймын: «Кімді бір ызметке
та айындайтын болса , аз болсын, к п болсын, олында ысын
бізге келсін. Содан зіне берілгенін алады, тыйым салын ан а
жоламайды
(М слим, Имарат, 30)
.
ƈ
öÓ ƪ
ĭĤÒ Ɔ
ī Ž
Ļ Ɔ
Ö ħ Ƈ
ġ Ž
èÓƆ
Ę ƈ
Ă Ž
ò Ɔ
Ž
ŶÒ Ĺƈ
Ę ƃ
Ù Ɔ
ęĻƈ
ĥ Ɔ
ì Ɔ
ĞÓ Ɔ
ĭŽ
ĥ Ɔ
đ Ɔ
ä Ó ƪ
Ĭƈ
Ì Ƈ
îlj Ƈ
ljÒ Ɔ
î Ó Ɔ
ĺ
ƈ
ƪ
ųÒ ƈ
ģĻƈ
× Ɔ
ø ī Ɔ
Đ Ɔ
ğƪ
ĥ ƈ
ą Ƈ
ĻƆ
Ę Ĵ Ɔ
ij Ɔ
ıŽ
ĤÒ ƈ
ďƈ
× ƪ
Ý Ɔ
Ü Ɔ
ź Ɔ
lj ƈ
ž
ě Ɔ
éŽ
ĤÓƈ
Ö
БАСШЫЛЫ ТА Ы АМАНАТ пен ЖАУАПКЕРШІЛІК ТZСІНІГІ