246
Аллаға мадақ
Ай, Күнді, Жерді есеппен айналдырып,
Арқаусыз бір-біріне байландырып.
Жаратты күллі Әлемді күмән, мінсіз,
Адамзат, ғаламзатты қайран қылып!
Түрлі апат, жіберетін тосын жайтын,
Құдірет күшке ие-Ол, осындай тым.
Қиырда қос теңіз бар, ащы, тұщы,
Сулары бір-біріне еш қосылмайтын.
Шебердің шеберлігін жаздым, әрі:
Мезгілді-күз, қыс, көктем, жаз қылады.
Ананың құрсағында-ақ нәрестенің,
Тағдырын Періштемен жаздырады.
Басына бар байлықты үйіп, төгіп,
Біреуді сынау үшін мәз қылады.
Тақ-тұқ қып, тарықтырып енді бірін,
Ризық, несібесін аз қылады.
Бәрі-сын, құдіреті күшті-Құдай,
Қаласа «тақуа» да, «таз» қылады.
Тірлікте тату, қату жүргіздіріп,
Көріңді бір-біріңе қаздырады...
Шайтанға ерік беріп қойғаны рас,
Әзәзіл әркімдерді-ақ аздырады.
Адасып, Ібіліске ергендерін,
Қиямет күні жиып, жазғырады...
«Сүттен ақ, судан таза...» - демесек те,
Арқалап жүргеміз жоқ аз күнәні.
Тамшыдан түзіп бізді мүсіндеген,
Жаратқан бар екенін түсін, -дер ем.