136 / 372
140
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
алауларына сарып ылмай, ж1зін Ха а арат ан болса,
е/ к'ркем келешек сол н сілдікі болма . Ол н сілді/
жар ыра ан болаша ы бар деген с'з. Ал егер жастар к1ш-
жігерін бос істерге, н псілік алауларына
л етсе, онда
оларды/ болаша ы ара/ ы бол аны.
Егер дінімізді жа сы к'рсек, иманымызды са тап
ал ымыз келсе, бізге аманат етілген отанымызды олы-
мызда аман алып ал ымыз келсе, б л лтты/ абыройы,
асиеті, ар-намысы болып саналатын байра ымыз к'к ас-
панда желбіресін десек, жа сы рпа т рбиелеп алдыру а
міндеттіміз. Жылтыра ан 1й рылысынан г'рі, к міл адам
рылысымен айналысуымыз керек.
Жас рпа ты к'зімізді/ арашы ындай к'руіміз ке-
рек. Со/ымызда ж1регімізді уантатын, тынысымызды
ашатын, ма тан т тар рпа болуы керек.
U
ЖWЗІМІЗДЕ 2СЕМ КWЛКІ БОЛСЫН!..
Алла9 Расулы айтыс болатын к1ні жа ында ан кез
еді. Азан айтылды. Пай амбарымызды/ мешітке баратын
к1ш- уаты жо -ты. *те ажы ан халде жат ан еді. Біра
мешіттен хабар келді. Арда ты сахабалар «Алла9 Расулы
келмей намаз а т р ымыз келмейді, атты са ынды . Алла9
Расулы да арамыз а келсе екен», – деп жатыр екен.
Пай амбарымыз саллалла91 ал й9и у с лл м саха-