147 / 372
Кемелдікті; айналары / Т ф ккур ке;істігіндегі адам
151
А ЫЛЫМЫЗДЫ ДOРЫС
ОЛДАНУЫМЫЗ ШАРТ...
А ыл – адам баласына сый а тартыл ан
рал. Сол
ралды д рыс ж не орнымен пайдалану – адамгершілік-
ті/ белгісі. *йткені адам а ылыны/ ар асында адам. Тіпті
а ылынан адас ан адамдар 'зге жануарлар секілді лшы-
лы тан жауапты болмайды.
А ыл осыншалы ты
нды ны мет. Риуаятта келті-
рілгендей, Алла9 Та ала Хазіреті Адам атамызды жарат-
анда о ан мына 1ш ны метті сын ан екен:
1) А ыл.
2) Иман.
3) Oят.
Сосын осыларды/ бірін та/дауын б йырады. Хазіре-
ті Адам Ж бірейілді/ к'мегімен а ылды та/дайды. *йткені
а ылы болма анны/ иманы да, яты болмайтынын т1сіне-
ді. *йткені иман да, ят та а ыл бар жерде ана болады.
Алайда а ыл сусылда ан, тай ана сабын іспеттес.
Оны ерік-жігермен тепе-те/ стап, д рыс пайдалану – е/
иын н рсе.
Біра е/ та/ аларлы ы, 'з сезімдеріне сенген менмен
адамдарды/ б рі 'зін бас алардан г'рі а ылын жа сы бас-
арамын деп ойлайды.
Алайда а ылды ж не саналы жандар тек пай амбар-
лар келген уахиларды/ хикметтері ішінде шомып мыр