37 / 104
37
«لَوْ أَنّ لِبْنِ آدَمَ وَادِيًا مِنْ ذَهَبٍ أَحَبّ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَادِيَانِ،
وَلَنْ يَمْلََ فَاهُ إِلّ التّرَابُ وَيَتُوبُ اللُّ عَلٰى مَنْ تَابَ»
Адам баласы бір сай толы алтыны болса да,
оны азырқанып, тағы да дәл сондай бір сай
толы алтыны болғанын қалайды. Оның көзі
(көрге кіргенде) бір уыс топыраққа ғана то-
яды. Аллаһ тағала (ашкөздік, сараңдық сын-
ды жағымсыз қылықтардан арылып) тәубеге
келген құлын жарылқап, кешіреді.
(Бухари, Муслим)