62 / 104
62
«مَثَل۪ي وَمَثَلُكُمْ كَمَثَلِ رَجُلٍ أَوْقَدَ نَارًا فَجَعَلَ الْجَنَادِبُ
وَالْفَرَاشُ يَقَعْنَ فِيهَا وَهُوَ يَذُبّهُنّ عَنْهَا وَأَنَا آخِذٌ بِحُجَزِكُمْ
عَنِ النّارِ، وَأَنْتُمْ تَفَلّتُونَ مِنْ يَدَيّ»
Мені мен сендердің жағдайларың: Бейне
бір от жаққан адам мен ұшып келіп өзін-
өзі отқа тастап жатқан шегірткелер мен
пәруаналардың жағдайы тәрізді. Әлгі адам
қанша жерден жанталасып, қалқалап-
қақпайлауға тырысса да, олар бой бермей
лаулаған отқа түсіп жатады. Сол секілді
мен де сендерді тозақ отынан аман алып қалу
үшін жанталасып, ұстап қалуға тырысамын.
Ал сендер болсаңдар, қолымнан шығып кете
бересіңдер.
(Муслим)