125 / 484
127
сеткен те дессіз сабырлы пен т зімділікке тамаша мысал
бола алады:
«Расул лла$
r
сахабаларына намаз о ыт анда оларды
кейбірі ашты тан лсіреп, орнында т ра алмай, естерінен
танып алатын. Б лар Суффа т р ындары болатын. Сахара-
дан келген б д уилер «Б лар жынды!» дейтін. Алла$ Расулы
намаз біткен со ашты тан естерінен тан андарды асына
келіп, оларды ж бататын:
«
Алла* Та аланы сендер шін не зірлегенін білсе дер,
б дан да кедей, па ыр бол ылары келер еді
» – дейтін».
(Терме-
зи, З $д, 39/2368)
орыта айт анда Алла$ Та ала лдарын рт рлі себеп-
тер ар ылы сынайды. Аятта б л м селе былай баяндалады:
«
Біз міндетті т рде сендерді азда ан ор ыныш, азда-
ан ашты пен, немесе малмен жан а немесе +німдерге келе-
тін н% санды тармен сынаймыз. Сен сабырлы к+рсететін-
дерді с йіншіле
!»
(Ба ара, 155)
Сонымен атар Gлы Жаратушымыз сына а т скен
лдарын з к мегінсіз алдырмай, олар а мынадай ке ес
береді:
ƅ
ÿ Ž
ĝ Ɔ
Ĭ Ɔ
lj ƈ
Ďij Ƈ
åŽ
ĤÒ Ɔ
lj Ž
Ėij Ɔ
íŽ
ĤÒ Ɔ
ī ƈ
ž
Ĩ ƅ
Å Ž
Ĺ Ɔ
ýƈ
Ö Ž
ħ Ƈ
ġ ƪ
Ĭ Ɔ
ijƇ
ĥ Ž
× Ɔ
ĭƆ
Ĥ Ɔ
lj
Ɔ
īĺ ƈ
óƈ
ÖÓ ƪ
āĤÒ ƈ
ó ƈ
ž
ý Ɔ
Ö Ɔ
lj ƈ
ÚÒ Ɔ
ó Ɔ
ĩ ƪ
áĤÒ Ɔ
lj ƈ
÷Ƈ
ęĬŶÒ Ɔ
lj ƈ
ĢÒ Ɔ
ij Ɔ
Ĩ Ɔ
ŶÒ Ɔ
ī ƈ
ž
Ĩ
ШАТТЫ ПЕНЖ]БАНЫШ