217
мір с рген. С з жо , б л да Хазіреті Пай амбарды ахла ын
бойларына сі іруді н тижесі. Мысалы:
Хазіреті Омар мен Хазіреті Осман
v
к нде та ерте
т р ан кезде
ран кітапты с юді детке айналдыр ан.
Абд лла$ бин Омар
t
да к нде та ерте
ранды о-
лына алып с йіп, тебіреніспен: «Раббымны у десі, Раббым-
ны ашы п рмені!» деп, с йіспеншілігін білдіретін
(К ттани,
ІІ, 196-197)
.
Икрим
t
ран кітапты алып, бетіне, к зіне тигізіп,
жылап «Раббымны с зі! Раббымны кітабы!» деп, Алла$
Та ала а деген та зымы мен с йіспеншілігін білдіретін
(Хаким,
ІІІ, 272)
.
Ол кезде сиямен жазыл ан жазуларды шіргенде сумен
жуатын. +н с
t
т рт халифаны кезіндегі ш кірттерді
ран аяттары жуыл ан суды алай болса солай т кпейтін-
дігін, керісінше, арнайы ыдыс а жинап, абірді асына не-
месе ая баспайтын жерге ш ыр азып т гетіндігін айтады.
Ж не де ол суларды шипа ретінде олдан ан кездері де бол ан
(К тт ни, ІІ, 200)
.
39
39. Сахабалар мен Ха, достарыны осындай та зымына ,ара анда
ранны ,асиеті мен руханиятына
,атты м ,таж болып отыр ан ,азіргі кезде, 1кінішке орай, кейбір надан адамдарды д)ретсіз
ран
о,у ж)не о,ыту а п)туа беруге тырысуы 1те &лкен ,ателік. Алайда, аятта на,ты т&рде былай делінеді:
«О ан толы тазар андардан бас асы ол тигізе алмайды»
(Уа,и а с&ресі,79).
Б л аятта кіші д)рет, бой д)рет ж)не )йелдерді белгілі жа дайлары (я ни етеккір ж)не нифас
жа дайлары) туралы айтыл ан. Т1рт м)зO)б та
ран а д)ретсіз ,ол тигізуді харам екендігіне бір
ауыздан келіскен (М)усуат&ул-Фи,Oия, ХVІІІ, 322).
Тек М)ліки алымдарыны біріне ,атысты к1з,арас бойынша, етеккір жа дайы созыл ан жа дайда
Ɔ
Īlj Ƈ
ó ƪ
ı Ɔ
ĉ Ƈ
ĩŽ
ĤÒ ƪ
źƈ
Ì Ƈ
į ƫ
ù Ɔ
ĩ Ɔ
ĺ ƪ
ź
]РАН КMРІМГЕ МАХХАББАТ пен ЫЗМЕТ