447
ɀɚɧ ɦɟɧ ɦɚɥ
Сына шін д ниеге жіберілген адам а мына ф ни мір-
де берілген
ндылы тарды е бастысы –
«жан мен мал»
.
М миндер осы
ндылы тарды на ты ма саттар мен жо а-
ры жетістіктер шін олдану а міндетті. ;йткені аятта:
«Алла м миндерден, малдары мен жандарын, олар а
ж нн тты беріп сатып ал ан...»
деп б йырылады
(Т убе с ресі, 111).
Алла$ Та аланы адам баласына берген жаны мен ма-
лы сия ты рт рлі м мкіншіліктеріні барлы ы – аманат.
Осы ны меттерді барлы ын сол берген ж не со ан тиесі-
лі. Сол себепті к іл к зі ашыл андарды Ха алдында ы
станымдары рдайым:
«Ал ан сенсі , берген сенсі , ыл ан сен!..
Не берсен, сол. Бас а неміз бар!...»
–
деген т сінікте бол ан. Осыны н тижесінде Алла$ доста-
ры
л ретінде Ха алдында т кке т рмайтынды тарын т -
сініп, ол жеткізген ны меттерді сол ны меттерді шынайы
иесі Алла$тан аяу апылды ынан барынша аула бол ан.
Ɔ
Ù ƪ
ĭ Ɔ
åĤÒ Ƈ
ħ Ƈ
ıƆ
Ĥ ƪ
Ī Ɔ
Éƈ
Ö ħ Ƈ
ıƆ
ĤÒ Ɔ
ij Ž
Ĩ Ɔ
È Ɔ
lj Ž
ħ Ƈ
ı Ɔ
ù Ƈ
ęĬ Ɔ
È Ɔ
īĻƈ
ĭ ƈ
Ĩ Ž
Ë Ƈ
ĩŽ
ĤÒ Ɔ
ī ƈ
Ĩ Ĵ Ɔ
ó Ɔ
Ý Ž
üÒ Ɔ
ž
ųÒ ƪ
Īƈ
Ì