

14
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
*йткені Ха Та ала Хазіреті Пай амбарымыз бен 'зге пай-
амбарлар алып келген т ухид т'/ірегіндегі ил 9и а и ат-
тарды ескерте отырып адам баласынан с райды:
«Ойланбайсы-дар ма?»
(Pуд с1ресі, 30; М1минун с1ресі, 85)
«А ыл а салмайсы-дар ма, а ылдары-ды олданбай-
сы-дар ма?»
(Pуд с1ресі, 51; Муминун с1ресі, 80)
Себебі
т ф ккур ке-істігінде (мір кешетін адам
м ны
жа сы ына отырып, 'з а ылына с ра оюмен тіршілік
етеді:
– Б л д1ниеге не 1шін келді/?
– Не 1шін 'мір с1ресі/?
– Кімні/ меншігісі/?
– Ризы ы/ды беріп отыр ан кім?
Осылайша ол 'зіне берілген ыс а ана мырды е/
к'ркем т1рде пайдалану м1мкіншілігіне а ылын жеткізе
алады. Шынында 'мірді/ осынша ыс а болуын елемеу
« адірі білінбейтін ны мет – бос уа ыт»
.
Б л шынды а назарамызды аударма бол ан Пай-
амбарымыз саллалла91 ал й9и у с лл м:
«Екі н рсе бар. Олар а келгенде адам баласы алданып
алады. Ол – денсаулы пен бос уа ыт», –
деп ескерткен.
(Б хари, Ри а , 1)
U