Ықылас пен тақуалық

А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ

«2 ла салы дар! Мен к.зімні тірісінде сендерді

аманды тары ны д некерімін. 2айтыс бол аннан кейін де

абірімде «Уа, Раббым, %мметім, %мметім!..»

–

деп, ал аш ы

сур %рленгенге дейін с раумен боламын..».

(2ли л-М1тта и,

К нз1л- ммал, ХІV-том, 414-б. )

«Мені тірі бол аным сендер %шін айырлы. Менімен

с.йлесесі дер ж не сендерге келгенді (ил и уахи мен %кім-

дерді) менен естіп отырасы дар. 2айтыс болуым да сендер

%шін айырлы. Амалдары ма ан к.рсетіледі. К.ркем амалды

к.рген кезімде Алла а хамд айтамын. Жаман амалдары -

ды к.ргенімде сендер %шін Алла тан исти фар тілеймін».

(Х йс ми, ІХ, 24)

Одан 'неге ала білуіміз 1шін Оны жа сы тануымыз

керек. О ан е/ к'ркем т1рде сау – Оны е/ к'ркем т1рде

таны андарды/, Ха достарыны/ ана олынан келеді.

Ха достары Оны алай таныды екен?

–

деген с ра ты/

жауабы мына риуаятта аны беріледі:

2лем Н ры, Uаламны/ ма танышы Пай амбарымыз

саллалла91 ал й9и у с лл м Исра ж не Ми раж о и ала-

рын

райышты/ м1шріктеріне айтар кезінде:

–

Ей,Ж бірейіл! 2ауымымма ан сенбейді!»

–

дегенінде.

Ж бірейіл О ан:

«Сені

ді 9бу Б кір растайды. Ол сыдды »,

–

деп

ж батты.

(Ибн Са д, І, 215)