173 / 372
Кемелдікті; айналары / адірі білінбейтін ны мет – бос уа ыт..
177
біткені т різді. 2рбір с тімізде ішкі д1ниемізбен есепте-
сіп отыруымыз керек. Та ы бір т1н болды, та ы бір та/
жа ындап келеді. Ха Та ала та/ ы оянуымыз ар ылы бізге
«б су ба д л м ут» 'лімнен со/ тірілу сия ты ха к1нді
к'зімізді/ алдына та ы бір келгендей. Бізді та ы бір ай-
тара ойлану а ша ырады.
Олай болса, ойланайы .
« ай к1нні/ со/ы кеш болмасын» деген а ида бо-
йынша бір к1нді ая тап, т1нге араласамыз. К1н мен т1н-
ні/ ауысу за/дылы ыны/ е/ басты ма саты бізге «*мір екі
к1н, бір т1ннен т рады» деген а и атты т жірибе ар ылы
санамыз а сі/діреді.
Ислам
ламысыны/ к'з арасы негізінде 'мір б
д1ние атты к1ннен, о д1ние атты к1ннен ж не соларды/
ортасын б'ліп т р ан 'лім атты т1ннен т рады. Я ни д1-
ние 'ткінші бір к1н, 'лім де уа ытша т1н, ал ахірет м /гі-
лік жа/а к1нні/ ха и и та/ы. Осы шынды ты/ санамызда
ны болуы 1шін Жарат ан Ие б1кіл 'міріміз бойы к1ндіз
бен т1нді алмастырып отырады. Uапыл адамдар а а и ат-
ты 1йретпек 1шін р т1н бір жасырын 'лім келеді. Біра
адамдар кешті уана арсы алады ж не т1нні/ ауіпті сыр-
ларына 'здерін уана- уана табыс етеді.
Егер 'лімнен ор ып, одан ашу д рыс бол анда кеш
жа ында ан кезде ор ыныштан дірілдеуіміз керек болар
еді. Біра біз ондай ор ынышты сезінбейміз. *йткені оны/
артынан та/ бозарып ататында ы жаратылыс за/дылы ы
екенін жа сы білеміз. Олай болса 'лімні/ де ойнауынан
лы к1нні/ а и ат та/ы ататынды ын ойлауымыз ж не