

182
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
мойындап, Алла9ты/ алдында ы
лды міндеттерімізді
орындау.
Б л т р ыда бізді/ 1лгі т тар бірегей жолбасшымыз
Пай амбарамыз болма .
Егер О ан деген махаббат к'/ілімізге сыйса, Оны/
ізімен ж1руде табысты бола аламыз. Осылайша б1кіл 'мі-
ріміз рі Алла9ты, рі Алла9 Елшісін, рі барлы жара-
тыл андар а а и ат к'збен арауды 1йренген боламыз.
Сабыр а келер болса ..,
Сабыр – азап пен иыншылы ты/ б л д1ниедегі
е/ ажетті азы ы. Ая ымызды/ табан тіреп, тура жолдан
таймайтындай мы ты болуы 1шін сабыр атты азы а ашан
да м тажбыз.
Шынайы сабыр мынау сына лемінде басымыз а
келмей оймайтын т1рлі уа и алар алдында
былмау.
Оны/ бізге айырлы болатынына сеніп, Алла9 а 'зімізді
тапсыра білу. Ж1н йд Ба дади айтады:
«Сабыр – ашыр анбастан ащыны ішу. 9рі оны ж -
тымдап, сі діре отырып, байыппен ішу»
.
*йткені Ха Та ала асиетті аяттнда:
«Сабырмен ж не намазбен Алла+ а ж#гіні-дер»
, деп
б йырады.
(Ба ара, 45, 153)
U