

А ырзаман арса;ында
Келешегімізге дайынды
ɴ
˜˖ʻˋ˙ʻ˖ʺ˳ ʺ˳˖˳ːʺʻ˙˳˕ ˭ːʻˑʺʻ˖ʺ˳ ʳ˗˙ʳ˒ ˋʻ˗˙ʻ˒ ʻ˙ʻ
˙˳˒ ˍˇ˯ˑʻ˙ ˋ˜˒˳˒ʺʻʷ˳ ˍ˔˖ˍ˪˒˪˧˙˪˓ ʺ˭ˑ˳˒ ˙ʳ˙
˕ʳ˚ʺ˪˓ ˔˒˪˓ ˔˖ʳ˗ʳ˒ ʳ˕ʳ˙˙ʳ˖˪˒ʳ˒ ˍ˔˖ʹʳ˒˚ʺ˪˓
ʿ˔ː˪ ʵʳ˖ ʤˈ˙ˋʻ˒˳ ʓʳˍ ʋʳʹʳːʳ ɪ˳ː˳˕ ˍ˔ˈ˪˓ʺʳ˖
ɨːːʳ˸˙˪˓ ʺ˔˗˙ʳ˖˪˒ʳ ˑ˜ːʺʻ ˍ˔˖ˍ˚ ʿ˔ˍ ˔ːʳ˖
ˍʳˈʹ˪˖ˑʳˈʺ˪ ʺʳ t ʺʻ˕ ˗˜ˈ˳˒˧˳ʷʻ˒
ʠ˒˚˗
«Олар отырса да, т рса да, жантайып жатса да Алла9ты еске алады.
К'к пен жерді/ жаратылысына толы ой ж1гіртеді де, (былай дейді):
«Раббымыз! Сен б ларды бекер жаратпады/, Сен (ондайдан) п ксі/.
Бізді отты/ (тоза ) азабынан са та айсы/!».
(2л1 Имран, 191)
Кемелдікті; айналары