

192
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
тебіренткен махаббат болса, адамды басынан ая ына дейін
абырой мен береке ба ына айналдырып жібере алады.
Міне, сондай махаббатты/ 'шпес к'рінісі –
ЖАНЫ3НАН ИЫП БЕРУ
Хазіреті 2ли радиялла91 ан91 бір к1ні т1німен
р-
ма ал абын суарып, соны/ а ысына біраз арпа алады. Фати-
ма анамыз арпаны/ бір б'лігін 1гітіп, н жасап, одан тама
зірлейді. Тура ауыз ашатын кезде есікке бір па ыр келіп:
«
ƈ
ƪ
ƈ
ų
/ лилл 9!» – деді. « дай 1шін ма ан жейтін бір-де/е
бері/дерші! » – дейді.
Ол екі а к'/іл жандар 'здері аш бола т ра пісірген
астарын сол к1йі па ыр а беріп жібереді. Екінші к1ні Фатима
анамыз сол арпаны/ та ы бір б'лігін 1гітіп, ас зірлейді. Та ы
да д л ауызашар уа ытында есікке жетім бала келеді. Ол да:
«Алла9 1шін, бір 1зім!» – деп 'тінеді.
Та ы да 'здеріне еште/е алдырмай т1гел беріп жі-
береді. Фатима анамыз 1шінші к1ні арпаны/ е/ со/ ы ал-
ды ын 1гітіп, пісіреді. Та ы да ауызашар с тте бір т т ын
есікке келеді. атты ашы ан екен. Риуаяттарды/ айтуынша
ол м сылман да емес, христиан адам екен. Ол да:
«Алла9 1шін бері/дерші!» – дейді.
Та ы да 'здері жемей со ан беріп жібереді. Ауыздарын
сумен ашады. Wш к1н атарынан 'здері аш бола т ра есікте-
ріне 1мітпен келген м таждарды тойдыруды 'з
бастары-
ны/ амынан арты к'рді.