

210
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
К'зімізге елестетіп к'рейікші.
І - Ахмет ханны/ 'зіне сол мешітті/
рылысыны/
ая талуы 1шін тас тасуына еш ажеттілігі жо еді. Ол кез-
де оны/ мемлекетіні/ шекарасы 24 миллион шаршы/кило-
метр болатын. І - Ахмет ханны/ алдына б1кіл патшалар
келіп бас иуші еді. Ол д уірде Османлы скері бірде-бір
же/іліп к'рмеген болатын.
Соны/ б ріне арамай ол с лтан басымен т кап-
парлы пен емес, д руіш к1йінде ызметке
штарлы пен
мыр кешіп, мынау ма/ызды, мынау ма/ызды емес демей,
барлы істе Алла9 ризалы ын іздеуші еді. ызыны/ к'рген
т1сі осыны к'рсетеді.
Падиша 'зінен талап етілетін м1мкіншіліктерден
асып т1сіп, е/ иын м1мкіншіліктерін (денесімен ызмет
жасау ж не алтындай ба алы уа ытын) сарып ету ар ы-
лы Алла9 жолында тер т'ккен болатын. Біреулерге б л тым
иын, тіпті м1мкін еместей к'рінер. Алайда, б л иынды -
ты же/іп, Алла9 жолында бейнет ар алау а шы андарды/
а ыры м /гілік зейнет болма . Осы сырды/ т1біне жеткен
арда ты сахабаларды/ зіз 'мірбаяндары да осындай 1лгілі
о и алар а толы.
Ярмук со ысында со/ ы демдерін беріп, ш 9ид болу-
ды к1тіп, ансырап жат ан 1ш сахаби олар а келген суды
бір-біріне сын ан болатын. Осылайша 1шеуі де сол суды
тата алмай ж1ріп кетті. Бір кесе су 1шеуіні/ ортасында
алды. А и атында олар м /гілік 'мірді/ шербетінен су-
сындап жат ан еді. Я ни оларды/ сондай иын с тте де,
жан ал ымдарына келген с тте де суды бір-біріне инф