221 / 372
Кемелдікті; айналары / Мешіттерден Ж нн т сарайларына
225
мен Хазіреті Х сайнны/ рухани жан-к1йінен н р алма .
Сонда ана балаларымыз ш1кіршілігімізді арттыратын
бізді/ бір б'лшегіміз болма . Олар а деген шынайы мейі-
ріміміз ол балапандарымызды дінге, иман а, лт а, отан а,
азан а, байра а с1йіспеншілікке баулып 'сіру емес пе? Е/
1лкен арманымыз – артымыз а к'ркем м рагер, тура жол-
да бас ан адамдарымызды/ ізін жал астыратын т я ал-
дыру емес пе? Оларды шынайы ам орлы ымыз а алып,
осыны/ б рін 1йретпесек, ерте/ иямет к1нінде оларды/
алдында да кін лі боламыз.
О, Раббым!
лы- етіп жаратты-,
лы- етіп (мір
с#ргіз. Bз
зыры-а м сылман
лы- болып келуді н сіп
еткейсі-!
лшылы мекені – мешіттері-ні- материалды
ж не рухани
рылысына кірпіш болып алануды н сіп
ет. Oрпа ымызды азаннан,
раннан, иманнан, отан мен
байра ынан айырма айсы-!
<мин!..
=