218 / 372
222
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
ЖWРЕК МАЛ-МWЛІКТІ3
ТOТ ЫНЫ БОЛМАУЫ КЕРЕК..
Ж1регіміз а ша са тайтын касса а айналмауына м -
ият болайы . Алла9 Та ала бізден осыны алайды. Инф
аяттары да осы шынды ты баса айтады. аражатымызды
тек ажеттілік м'лшерінде пайдаланып, Алла9ты/ берген
малын Алла9ты/ жолына жомартты пен ж мсауды 1йре-
нуіміз керек. Оны/ б рі шын м нінде айналып келгенде
Алла9 Та аланы/ 'з м1лкі.
Алтын да сенікі емес, к1міс те сенікі емес, а ша/ да
сенікі емес. Жала/аш туылды , жала/аш к1йде д1ниеден
кетеміз. Тек істеген амалдарымыз 'зіміздікі болып ал-
ма . Мал да, т н де уа ытша берілген 'ткінші ны меттер
ана. Барлы ы да ос шы бар пыша секілді. Олар сені
не ш1кіршіл, жомарт
л а айналдырып, м /гілік табыс а
кенелесі/, не болмаса к'ргенсіздік пен сара/ды ты/ тыр-
на ына ілігіп кетесі/. *йтсе/ е/ 1лкен тылысы/ болма ...
Алла9 Та ала осыны айталап ескертеді:
«Алтын мен к#міс жиып, оларды Алла+ жолына ж м-
сама андарды ашулы азап к#тіп т р анын ескер! Ол алтын
мен к#містер ол к#ні ж + нн мны- отына ыздырылып,
оларды- ма-дайларына, жамбастарына ж не ар аларына
та-ба болып басылады ж не олар а былай делінеді: “Міне,
б л (з басы- #шін жиыстыр ан байлы ы-. Енді жина ан н р-
селері-ні- азабын тат!”»
.
(Т убе, 35)
М ндай 'кінішті азаптан тылу 1шін: