248 / 372
252
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
«Жындар мен адамдарды ішіндегі к пірлерінен .зге
жер мен к.к арасында ы барлы н рсе мені Алла Расулы
екендігімді біледі»
.
(Ахмет, ІІІ, 310)
Оны жал анда ан м1шріктерді/ 'зі 9идаят к1ні Пай-
амбарымызды л-2мин (барынша сенімді) деп ата ан бо-
латын. Оны/ еш жал ан с'йлемеген адам екенін 'здері мо-
йындау а м жб1р болды. О ан д шпанды жасап, Оны-
мен жа аласып ж1рген кездерінде де одан арты ешкімге
сенбегендіктерінен О ан заттарын аманат а тастады. Талай
Оны/ адамгершілігіні/ к'мегіне ж1гінді.
Ол ашан да 'зінен ж рдем с рау а болатын, тура
жолды сілтейтін сенімді адам еді.
Жарат ан Алла9 Оны былай деп сипаттайды:
РАУФ ж не РАХИМ ПАЙUАМБАР
Аятта былай делінеді:
«Сендерге (з аралары-нан сондай Пай амбар келді,
сендерді- ай ылары-а айысып, уаныштары-а тілектес
болып ж#реді. М#миндер #шін ж#регі жылылы пен, мейірім-
мен со ады».
(Т убе, 128)
Алла9 Та ала б л аятта айтыл ан жанашырлы ж -не
мейірімділік асиеттерге с йкес келетін рауф ж не рахим
сипаттарын к міл ма ынада жал ыз Расул лла9 саллалла91
ал й9и у с лл мні/ бойына дарыт ан.
Б л асиет Пай амбарымыз саллалла91 ал й9и у
с лл мні/ 1мметіне 1немі д ада болуына у сил (д некер)
еткен.