249 / 372
Фахр К ин тты тану / Ол – ма фират пен м ;гілік рахметті; д некері
253
Тіпті 'міріні/ е/ иын жа дайларында, ми ражда,
со/ ы демінде де Оны/ тілінен мына с'здер 1зілген емес:
WММЕТІМ, WММЕТІМ!..
Пай амбарымыз саллалла91 ал й9и у с лл мні/
бар жан д1ниесі 1мметіне деген мейірімге толы еді. *мір
бойы «Wмметім!» деп 'ткен Uалам Ма танышы саллалла91
ал й9и у с лл м:
«2 ла салы дар! Мен к.зімні тірісінде сендерді
аманды тары ны д некерімін. 2айтыс бол аннан кейін
де абірімде «Уа, Раббым, %мметім, %мметім!..» – деп, ал-
аш ы сур %рленгенге дейін с раумен боламын..» –
деген.
(2ли
л-М1тта и, К нз1л-Oмм л, ХІV-том, 414-б. )
Пай амбарымызды/ 1мметіне деген таусылмас ам-
орлы ын мына бір хадис те к'рсетеді:
«Мені тірі бол аным сендер %шін айырлы. Менімен
с.йлесесі дер, осылай сендерге (ил и уахи мен %кімдер) біл-
діріледі. 2айтыс бол аным да сендер %шін айырлы. Амал-
дары ма ан к.рсетіледі. К.ркем ылы тары ды к.рген ке-
зімде Алла а хамд айтамын. Жаман ылы тары ды к.р-
генімде сендер %шін Алла тан исти фар тілеймін»
(Х йс ми,
ІХ, 24)
И , Пай амбарымыз саллалла91 ал й9и у с лл м
сондай берекелі рахмет адамы еді, Оны/ тіршілікте бар
бол аныны/ 'зі ил 9и азап пен апаттар а ал ан еді.
Алла9 Та ала
ранда айтады: