250 / 372
254
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
«Сен оларды- арасында т р ан кезі-де Алла+ олар а
азап жібермек емес!..»
(2нф л, 33)
Ол 'зіні/ т р ан еліне рахмет, 'зіні/ хал ына рахмет,
1мметке рахмет, б1кіл жер бетіндегі адамдар а рахмет, а-
бат- абат к'ктерге рахмет ж не 'з ж1регінде О ан деген ма-
хаббатын т тат андар а ерекше рахмет.
иямет к1нінде де Ол тек : «Wмметім, 1мметім!», –
дейтін болады.
Б1кіл пай амбарлар 'з т бли м селелеріні/ жауап-
кершілігіні/ ай ысымен лек болып ж1ргенде 2лемдер-
ге мейірім Пай амбары саллалла91 ал й9и у с лл м с ж-
деге жы ылып, 1мметі атына кешірім с1йіншісін ал анша
«Я, Раббым! Wмметім, 1мметім!» – деп жалбарынады.
Бізді/ осы ны мет пен рахметке ш1кіршілігіміз ан-
дай болуы керек? Оны/ арда ты сахабаларыны/ ы ыла-
сындай ы ыласпен осылай айта аламыз ба?
Л2ББ2ЙК, Я, РАСУЛАЛЛАP!
Л бб йк – махаббат пен берік
рмет сезімімен
мірге лды ру. ыс аша айт анда,
«Б йыр, мір ет! Сен
не айтса- соны істеуге, сен не десе- соны оштау а зірмін!»
– деген с'з.
Раббымыз б рімізге рбір демімізде Оны/ мірле-
ріне шын к'/ілден «л бб йк!» дей білуді н сіп етсін.
Одан бет б р ан бетба тардан аула етсін!