316 / 372
320
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
'зінен бір н рсе с раса, ешкімні/ к'/ілін айтар ысы кел-
мейді». Сонда лгі адам:
«Расул саллалла91 ал й9и у с лл м оны 1стіне ки-
гендіктен мен оны 'зіме т б ррук етіп ал ым келді. Ол ме-
ні/ кебінім болса екен деймін», – деді.
(Б хари, 2деп, 39)
Арда ты сахабалардан кейін келгендер, я ни таби-
ундар сол т б ррук деп атал ан сахаби д ст1рін жал-
астыр ан.
Имам Ахмет бин Ханб л мен Хазіреті Имам Ш фии
арасында бол ан мына бір о и а соны/ керемет мысалы
болады:
АХМЕТ БИН ХАНБ2ЛДІ3 К*ЙЛЕГІ
Имам Ш фииды/ ш кірттеріні/ бірі Раби бин С1-
леймен айтады: Бір к1ні Имам Ш фии ма ан:
«Раби , мына хатты алып, Ахмет бин Ханб л а апа-
рып берші, сосын жауабын ала кел», –деді.
Мен хатты алып, Ба дат а бардым. Та/ намазында
Ахмет бин Ханб лмен кездестім. Онымен бірге та/ нама-
зын о ыдым. Имам Ахмет михраптан шы ан со/ о ан
хатты табыс етіп, былай дедім:
«Б л Мысырда ы бауыры/ыз Имам Ш фииды/ сізге
жіберген хаты». Ол менен:
«Хатта не жазыл анын білемісі/?» –деп с рады.