317 / 372
Фахр К ин тты тану / Олар осылай жа сы к?рген еді ІІ
321
Мен білмейтінімді айттым. Сосын Ахмет бин Ханб л
оны/ 1стіндегі м'рді шешіп, о и бастады. Бірден к'здері
жасаурап кетті. Мен одан:
«О, та сыр! Жа сылы бол ай! Не деп жазыпты?» –
деп с радым. Ол айтты:
«Имам Ш фии т1сінде Хазіреті Пай амбар саллал-
ла91 ал й9и у с лл мді к'ріпті. Алла9 Расулы саллалла91
ал й9и у с лл м о ан:
«Ахмет бин Ханб л а бір хат жазып, менен с лем
айт. Шынында, ол 1лкен фитн а тап болады. Одан « ран
ма л » деп айтуы талап етіледі. Б л мірге мойынс ну-
шы болмасын! Алла9 оны/ атын ияметке дейін алдырып,
ас а татады» депті. Мен:
«Ей, имам! Б л са ан андай 1лкен с1йінші» – дедім.
Сонда Имам Ахмет бин Ханб л уан анды ынан 1с-
тіндегі к'йлегін шешіп, ма ан берді. Мен хатты/ жауабын
ала сала Мысыр а айтып оралдым. Хатты Имам Ш фии а
бердім. Сонда Имам Ш фии ма ан:
«Ол сыйла ан к'йлекті сенен алып, сені ренжіткім
келмейді. Алайда, тым болмаса оны су а батырып, сол судан
бізге бер. С'йтіп біз де ол к'йлекті/ берекетінен н р ала-
йы », –деді.
(Ибн1л Ж узи, М н ибу Имам Ахм д бин Ханб л, 609-610 б.)
Абд лла9 кесі Ахмет бин Ханб лден Пай амбары-
мыз саллалла91 ал й9и у с лл мні/ мінберіні/ т т асына
(Пай амбарымыз х тба о ы ан кезде олымен стап т р ан