351 / 372
Фахр К ин тты тану / Халіміз Оны; халіне сай ма? ІІ
355
Арда ты сахабаларды/ бар талпынысы осы хадисті
'з бойында ж1зеге асыру жолында бол ан. Олар тірі
-
рандай болып жер басып ж1ру м селесінде Алла9 Расулы
саллалла91 ал й9и у с лл мні/ м1б рак ізінен бір адым
кері алмау а тырыс ан.
К ттаниде былай делінеді:
«Арда ты сахабалар
ран К рімді 'те к'п о ып,
бір к1ндеріні/ де оны/ бетіне арамай 'туін аламайтын.
К1ндерін
ранмен бастап, к'зі ауырып мазасызданып
ж1ргендерге де ем ретінде
ран а арауды 1гіттейтін».
(Низам1л-х1к1м тин-н б уия, ІІ, 197)
Осы ниетпен Икрим радиялла91 ан91
ранды
алып, беті мен к'зін с1ртіп:
«Раббымны/ Кітабы, Раббымны/ К л мі!» – деп жы-
лайтын еді.
(Хаким, ІІІ, 272)
Осы с1йіспеншілікті/ мы/да бір семдігі к1м нсіз
барлы сахабаларды/ 'мірінде к'рініс тап ан. Тіпті 'ліп
бара жат анда да. Сол Хазіреті Икрим радиялла91 ан91
Ярмук со ысында ауыр жаралан ан болатын. Ш 9ид бо-
луды к1тіп жат ан с ттері еді. Ш'лден еріндері
р ап
бара жатты. Сол кезде 'зіне келінген суды ма/айда ауыр
жараланып жат ан бас а бір бауырына апаруды 'тінді.
Сол иын с тте де 'зінен г'рі бас асыны/ амын ойлап
жатуы андай лы
ран ахла ы еді. С'йтіп, Хазіреті
Икрим со/ ы демінде бір ж тым су да ішпестен ш 9ид
болды. Осылайша судан лде айда т тті ш рбетті, ш 9ид-
тік ш рбетін тату м ртебесіне ие болды. Я ни 9идаят тап-
ан со/ ал ан 'мірінде к'/іл ш'лмегіне толтыру а тырыс-