61 / 372
М ;гілік ба ыт есігі – та уалы / Ы ылас пен та уалы – ІІ
65
Хазіреті Oбайд лла9 Ахрар айтады:
«Бір кісі келіп:
« арным аш, тама берші», – деді. Сол кезде мені/ де
арным ашып т р ан еді. Біра олымда о ан к'мектесетін
а шам жо еді. Ол кедейді асыма ертіп алып, бір асхана а
ая/дап бардым:
«А шам жо . Біра мынау басымда ы с лдем тап-таза.
Бір к де/е жаратып, ыдыстары/ды с1ртуге олдануы/а
болады. Осы с лдені алып, мына аш кісіге бір 1зім нан
берші», – дедім. Ол бір таба тама сынды. Мен асында
арап т рдым. *зім аш бол аныма шыдап, оны/ арнын
тойдырдым. Сосын с лдемді алып асшы а бердім. Ол
ал ысы келмеді, біра :
«Мен са ан с'з бердім ой, мынау с лдені ал!» – деп,
жанын оймай беріп кеттім.
Кейін Алла9 мені/ к сібімде жолымды ашып, мен
байып кеттім. Мені/ егіс ал абымда жалдамалы екі мы/
адам ж мыс істейтін болды. Сол кезде де екі-1ш нау ас а
арайласып, оларды емдеуді мойныма алдым. Олар а арап
ж1ргенмін. Бір к1ні олар б ттарына сиетін болды. Мен
бірнеше
ман су келіп, оларды/ астын жуып ж1рдім.
Сосын сол ауру ма ан да ж ты. Мен сонда да олар а ыз-
мет етуімді жал астырдым..».
андай керемет исар мен мейірім 1лгісі!..
U