56 / 372
60
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
ласу жо !»
– деп б йырылады. Я ни, ажылы жаса ан
адам пасы істерден, Алла9тан алыстататын рбір істен,
жа аласып, сал ыласудан бойын тазартады. Егер осы іс-
терді/ н тижесі б1кіл 'мірімізге ша ылысып жатса, демек,
ажылы та ы та уалы
сын олымыз а ондыр аны-
мыз.
ажылы та бір к'к а ашты/ б та ын 1зуге де, а/
аулау а да, тіпті а/шы а аулайтын а/ын тауып беруге де
болмайды. Осылай ажылы к1ндері адамды сезімтал,
мейірімді, биязы да депті болу а ж не осыларды 'мірде
де деттенуге т рбиелейді.
Сонды тан да намазда болсын, оразада болсын, зекет
пен ажылы та болсын, барлы лшылы тарда та уалы
т1сінігіміз, ы ылас пен хушу ымыз белгілі бір уа ытта а-
на емес, 'мір бойы ж1регімізде табылатын айнымас сипат
болып алыптасуы керек.
Б лай болма ан жа дайда ж1рек та уалы белесін ба-
ындырма ан деп саналады.
Онда
л 'з бойында ы та уалы шы/ына шы уына
кедергі болатын н псісін есепке тартуы ажет.
ТА УАЛЫ А КЕДЕРГІ БОЛАТЫН WШ Б*ГЕТ
Бірінші б(гет –
т каппарлы , менмендік сезімі. Алла9
бойымыз а дарыт ан рухани асиеттерді, абілеттерді
'зімнен деп білу. Я ни шайтан сап, Пер ауын сап, а-
рун сап «Мен, мен!..» – деп айту.