229 / 484
231
мы тап станса дар жолдары нан адаспайсы дар. Ол ама-
нат – Алла*ты кітабы мен Пай амбарыны с ннеті...»
(Ха-
ким, І, 171/318)
деген ж не тарихи шынды ар ылы к птеп
ж зеге ас ан а и атты ме зеген.
Ахла пен руханият т рбиесі жеткілікті берілмесе, соны
н тижесі арсызды , есірткі
марлы ж не рт рлі ылмыс
пен з лымды к бейіп, сонды тан да отанс йгіштік сезімі
лсіреген азіргі кезде
ран ызметі мен жан иярлы те
лкен м нге ие болып отыр. Б л ба ытта нем райдылы а
салыну – зіміз бен рпа ымызды ж не барлы мметті
болаша ына ауіп т ндіру сия ты лкен ателік.
ран а д шпан болудан арты ба ытсызды жо болса,
о ан ызмет ету турасында нем райдылы та со ан жа ын
ылмыс болып табылады. Адамдарды селде а ан б та
сия ты заманны жа ымсыз лгілеріне салын ан кезде тік
т руымыз керек ж не к пірлік, дінб зарлы , нем райдылы
селінен стімізге тамшы да тигізбеу шін жа ындарымыз а,
отбасы м шелеріне, айналамыз а
ранды йретуге, оны
н рын, ф йзін, берекесін тарату а тырысуымыз керек. Екі
д ниеде де
ран а м таж екендігімізді еш уа ытта естен
шы арма анымыз ж н.
ранмен рдайым бірге болу, оны
б йры тары мен тыйымдары ар ылы мірімізге ба ыт беру-
ге, ахла ын бойымыз а сі іруімізге д некер болады. Керісін-
ше, бол ан жа дайда, лкен асіретке келіп со ады. М гілік
болаша ты ф ни л ззаттар шін пида ету болып табылады.
азіргі заман отбасыларын апылды ты т т ыны ет-
кен д уір. Тіпті, топ-тобымен рпа тар рбан болып жатыр.
Алайда, е жаман ысырап – адамдарды рбан болуы.
Екіншіден, дінді, жанды, ар-намысты, мал мен рпа ты
]РАН КMРІМГЕ МАХХАББАТ пен ЫЗМЕТ