434
К ІЛ БА ЫНАН БА ЫТ ТАМШЫЛАРЫ
н зіктік ж не сезімталды л ззат а айналады. Н псісін е
тамаша т рде жауап а тартып, ада алайды. +р с тте жара-
тылысты м нін ада алап, н псіні улы тарына алдану-
дан са танады. ;йткені ж регінде зіне рухани халдерді сый-
ла ан Раббысымен бірге болу халі басталады. Аятта былай де-
лінеді:
«Мынаны жа сы білі'дер! Алла адам мен оны' ж ре-
гіні' арасына кіреді...»
(+нф л с ресі, 24)
Осы аятты ма ынасына кірген
л досты ты жылы-
лы ы мен иманны шынайы л ззатына ол жеткізеді. Раббы
оны д некерсіз ілімге м рагер ылады. +лемні пара тарын
о и бастайды. Хикметті сырлар мен на тылы а ол жеткі-
зеді. Аятта былай делінеді:
«...Алла тан ор ы'дар
(та уалы та болы дар! Білгей-
сі дер)
, Алла
(сендерге білмегендері ді)
йретеді!..»
(Ба ара
с ресі, 282)
Юсуфды
u
с лулы а, м нсап пен байлы а ие йел-
ді
«Ма ан кел!»
деп ша ыр ан т за пен аз ынды тан
т-
ар ан ж регіні немі
м%ра аба
халі мен жан-д ниесіндегі
ихсан
сезімі бол ан. Я ни ол те лкен ауіптен
м%ра аба
мен
ихсан
ар ылы тыл ан.
ƈ
įƈ
׎
ĥƆ
Ĝ Ɔ
lj ƈ
Å Ž
ó Ɔ
ĩŽ
ĤÒ Ɔ
ī Ž
Ļ Ɔ
Ö Ƈ
Ģij Ƈ
é Ɔ
ĺ Ɔ
ž
ųÒ ƪ
Ī Ɔ
È Ž
Òij Ƈ
ĩƆ
ĥ Ž
ĐÒ Ɔ
lj
Ƈ
ž
ųÒ Ƈ
ħ Ƈ
ġ Ƈ
ĩƈ
ž
ĥ Ɔ
đ Ƈ
ĺ Ɔ
lj Ɔ
ž
ųÒ Ž
Òij Ƈ
ĝ ƪ
ÜÒ Ɔ
lj