438
К ІЛ БА ЫНАН БА ЫТ ТАМШЫЛАРЫ
ран К рімні к п жерлерінде зікірге
атысты
Алла$ты мірлері бар. Біра тек осы аятты зі оны
ма ыздылы ын т сіну шін жеткілікті-а . Зікір – ж ректі
бірден-бір рлеушісі ж не тояттауды д некері. Аятта былай
делінеді:
«...Абайла'дар! Ж ректер тек Алла ты' зікірімен ана
тояттайды»
(Ра’д с ресі, 28)
.
Зікірмен тоятта ан ж рек Алла$ты назарыны к рініс
табатын орны болады. ;йткені ол лшылы тарды асиеті
айнадай таза ж рек сипатында болады да, мына аятты сы-
рына б ленеді:
«Ол к ні мал да улет те пайда бермейді! Тек Алла а та-
за ж рекпен келгендер бас а!»
(Ш ара с ресі, 88-89)
.
Адам н псіні кедергілерінен
тылып, лімді ойлау
н тижесінде рухында жасырыл ан періштелікпен м ртебе-
лерге к терілетін болса, онда лім иял жетпес лы рі
діретті Раббы а ауышуды міндетті шарты ретінде к -
рінеді. С йтіп, к біне адамдарда суы рейлерге себеп бола-
тын лім онда с йіктіге ауышуды тебіренісіне айналады.
М ндай лім тасаввуф жолыны лкендеріні бірі М ул н
Ж л ладдин Румиді с зімен айт анда «Ш б-и арус», я ни
неке т ні. Б л адамзат шін е ор ынышты
былыс бо-
лып табылатын лімді к ріктендіретін жол. «;лімді к рік-
тендіру» шін н псіні кедергісінен тылып, т уба мен з $д,
т уекел мен ана ат, зікір мен мойынс ну, сабырлы пен
Ƈ
ÔijƇ
ĥ Ƈ
ĝŽ
ĤÒ ƫ
īƈ
Ñ Ɔ
ĩ Ž
ĉ Ɔ
Ü ƈ
ž
ųÒ ƈ
ó Ž
Ġ ƈ
ñƈ
Ö Ɔ
ź Ɔ
È