Бақыт тамшылары

94 / 484

96
К ІЛ БА ЫНАН БА ЫТ ТАМШЫЛАРЫ
=лкен к н кішкене айнада алай ша ылысатын болса, са-
хабалар да к ілдерінде Алла$ Расулыны к рінісін стап
ж рді. Алла$ Расулы сия ты д ниеден т уелсіз мір с руді
ма сат етті. Шектен тыс т тыну, обырлы , жан тынышты ы
мен ма танша ты – ба ыттылы о амына жат мір лгісі
еді. ;йткені оларды к ілдеріне «Ерте б л н псіні барар
жері абір болады!» деген т сінік орны ан еді. Сонды тан
олар здеріні ф ни екендіктерін еш ашан мыт ан емес.
Жаман н псіні аз ынды ынан тылып, н псілерін жауап а
тартатын сыпайы, к реген м мин болуымен танылды. Ке-
шегіні та ы б д уи адамдары парасаттылы ты шы ына
к теріліп, періште сия ты таза, м лдір т л а а айналды.
;здеріні бойына Алла$ пен Расулыны с йіспеншілігін
орны тырды. Осылай сауатсыз о ам е ма ызды білімге –
Алла$ты тану а ол жеткізді.
Аят к рим да:
«... (Расулым! Олар а) айт: Еш ашан білетіндер мен біл-
мейтіндер те' бола ала ма? Шынды ында, тек а ылды адамдар
ана осыларды лайы ты т рде ойлайды» (З м р с ресі, 9).
Міне, сахабалар аятта баяндал ан шынайы «а и атты,
шынды пен хикметті білетіндерден» рыл ан ба ыттылы
о амына айналды. Адам Алла$ты U а ылмен т сіне ал-
майтындай де гейде алыста бол анымен, Алла$ты адам
баласына зінен де жа ын бол анды ы рі рдайым лын
к ріп т р анды ы т сінігі, я ни ихсан т сінігі оларды к -
ілдерінен орын тапты.
Ɔ Īij ƇĩƆĥ Žđ Ɔĺ Ɔź Ɔīĺ ƈñƪĤÒ Ɔlj ƆĪij ƇĩƆĥ Žđ Ɔĺ Ɔīĺ ƈñƪĤÒ ĸ ƈij ƆÝ Žù Ɔĺ Žģ Ɔİ ŽģƇĜ
ƈ ÔÓ Ɔ׎Ĥ Ɔ Ž ŶÒ ÒijƇĤ Žlj ƇÈ Ƈó ƪĠ Ɔñ ƆÝ Ɔĺ Ó Ɔĩ ƪĬƈÌ