Бақыт тамшылары

Адамзат, сыпайылы , сезімталды ж не к ркем ахла -

пен танысты. Ж рек «Алла$

бізден не с райды, оны

ризашылы ына алай ол жеткіземіз, Расул лла$

біз-

ден не алайды, андай рекет еткенімізді к теді, оны к -

ілінен алай шы амыз?» деген ой а алды. Сол себепті

Алла$ Расулыны е кішкентай алауына да «+ке-шешем,

жаным, малым сен шін пида болсын, уа, Расулалла$!» де-

ген с здермен жауап айтарылды. Осы шін мал мен жаннан

аншама жомартты жасалды!

Ж ректегі досты ты орталы ына Алла$ пен Расулы ор-

ны ан со жартылай та ылы та мір с рген о ам адамгер-

шілік, мейірім мен парасаттылы ты шы ына шы ан дара

т л алар т рбиелей бастады. Иман бауырласты ы бір-бірін

жу ан ос ол іспеттес болды. Жомартты пен ам орлы та

те дессіз к ріністер орын алды. Сахабалар Алла$ Расулы-

ны ахла ын бойларына сі ірді.

Пай амбар

зіне бір ны мет берілген кезде сахабала-

рына беріп, соларды арнын тойдырмайынша зі тоймай-

тын.

«К ршісі аш бола т ра, зі то болып ж рген м мин емес»

деп б йырды

(Хаким, ІІ, 15)

Алла$ Расулыны отбасы рбан шал ан кезде еті дереу

па ырлар а таратылып, Пай амбарымыз

рбанды тан не

ал анын с рап:

– Тек жауырын с йегі алды, – деген жауапты естіген кез-

де:

–

Сол жауырыннан бас асы біздікі болды десе ші, –

деген

болатын

(Термези, иямет, 33/2470).

САХАБАЛАРДЫ ИМАНШАБЫТЫ