154 / 372
158
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
жерді- жаратылысына толы ой ж#гіртеді де,
(былай дейді)
:
«Раббымыз! Сен б ларды бекер жаратпады-, Сен
(ондай-
дан)
п ксі-. Бізді отты-
(тоза )
азабынан са та айсы-!»
–
деп сипаттайды.
(2л1 Имран, 191)
*йткені Ха Та ала ж1регімізді/ ил 9и 'нер туын-
дыларыны/ арасында бей ам алмай, т ф ккурмен арала-
уымызды алайды.
Жер беті жайында ойлануымыз керек. Ж п-ж а
топыра абаты сан жетпес тіршілік иелерін асырап отыр.
Жан-жануарды, миллиардта ан адамдарды асырауда. 2р-
бір жан 'зіне ажеттісін тауып жейді, зияндысын жемейді.
Біреу ш'ппен, біреу етпен, біреу с1тпен, біреуі 'лексемен
азы танады. Біреуіне у болатын н рсе екінші біреуіне ши-
па болуы м1мкін. 2рбір тірі жан 1шін жер бетінде ил 9и
дастархан жайып ой андай. Раббымыз м ны да ескертеді:
«Біз сенен ризы с рамаймыз, сені Біз ризы танды-
рамыз. Та уалы т#бі – зейнет».
(Та9 , 132)
«Біз ризы ын таба алмайтындарды- да ризы ын ам-
тамасыз еттік».
(Анк бут, 60)
с екеш с та ауру с а тама ын апарып береді...
андай к'ркем т ртіп! андай тамаша ил 9и жоба!
Кемшіліксіз экологиялы , таби ат тепе-те/дігі...
Кез келген н рседе тепе-те/дік бар. Егер Адам ал й-
9исс л мнан бастап ахіретке дейін 'мір с1ретін пілдер
барлы ы бір мезетте д1ниеге келгенде б1кіл лем пілдерге