Ықылас пен тақуалық

160

А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ

Осыны/ барлы ы Ха Та аланы/

діреті мен лы-

лы ыны/ шексіз екенін д лелдейді. Алла9 бізге б л сансыз

хикметіні/ к'ріністерімен ма рифат лла9ты 1йретіп жа-

тыр. Сонды тан т ф ккур 'те 1лкен лшылы а жатады.

Аят к рим да былай делінеді:

«Сендер та уалы болса-дар, Алла+ сендерге

(білме-

гендері/ді)

#йретеді

.. (ма рифат лла9 а жетелейді, я ни а-

ламда ы хикметке, ибрат пен сырлар а к'здері/ді ашады)

(Ба ара, 282)

. Раббымызды/ осы ке/шілігіне ш1кіршілік ретінде

Е3 КІШІСІНЕН Е3 WЛКЕНІНЕ ДЕЙІН БАРЛЫ

ЖАРАТЫЛЫСТАUЫ ИЛ2PИ ХИКМЕТ ПЕН

OДІРЕТ АUЫСТАРЫНАН Н2СІП АЛАЙЫ ..

Я ни барлы н рсені «Жарат ан Раббымызды/ аты-

мен» о уымыз керек. Солай о ыса бізге сырлар мен хик-

меттерді/ лемі ашылады.

2р ілімні/ ішінде рт1рлі хикметтер жасырыл ан.

Ол ілімдерді ме/герудегі е/ 1лкен ма сат – сол хикметтер-

мен танысу ж не ирфан (парасат) иесі болып 'мір с1ру.

Мысалы, жа рафия п нін о ы анда т ф ккурге тере/ бой-

лап, Алла9 Та аланы/ осы та ырыпта ы ил 9и лылы ы

мен

діретін ойлануымыз керек. Жер шарыны/ осіні/

иілімі 23

/ 27 минут емес, 22

бол анда не болар еді?

2лбетте, климаттар астан кестен болып, д1ниеде 'мір с1ру

м1мкін болмас еді. Ауада ы оттегі біраз азайса не болар

еді? Артса не болар еді? 2лбетте, жан-жануарды/ тамыры

жарылып, барлы тіршілік иелері ан жоса болып ырылар

еді. А залары шашылып р жерде алар еді.