236 / 372
240
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
Аятта былай делінеді:
«
(Сада алар)
(зін Алла+ жолына ата ан,
(жи9ад ы-
лып, ылым-білім 1йреніп-1йретумен ш ылдан анды тан)
жер бетін
(тіршілік ету 1шін)
аралау а шамасы жетпеген,
(оларды/)
жа дайын білмейтіндер ар-намысы мен к(-іл то -
ты ы себепті
(тіленшілік етпейтіндігіне арап)
оларды бай деп
ойла ан, сен болса-, оларды келбеттерінен танисы-. Сондай-
а бетсіздік жасап адамдардан
(бір н рсе)
с рай алма ан
па ырлардікі. айыр деп не берсе-дер, Алла+ оны толы
біледі.»
.
(Ба ара, 273)
Алла9 Та ала бізге бір міндет ж1ктейді, «Сен оларды
ж1здерінен танисы/», - дейді.
Я ни ж1регіміз сондай бір к1йге жетіп, рентгендей
болып па ырларды, ешкімі жо тарды, жалпы м таждарды
танитын халге келуі керек. Оларды к'зінен, ж1зінен танып,
ажырата білуіміз керек. 2йтпесе бес к1ндік жал ан 'міріміз
бос а 'те шы ып, а ырында ахірет оржынымыз бос шы-
ады. Ар ы жа ы 'кініш болады...
Нежип Фазыл атты т1рік а ыныны/ мына с'зі сон-
дай ибратты:
Отыз жыл са ат жылжыпты мен болсам т рыппын,
К'ктегілерден бейхабар боп а аз шырыппын.
Бір Ха досы:
«Д1ниеден м /гілікті с рама да тілеме, 'зінде жо
н рсені са ан алай берсін?» –дейді.