27 / 372
М ;гілік ба ыт есігі – та уалы / Ы ылас пен та уалы – І
31
Сахабалары:
–
2бу Д мд м деген ат естіген жо пыз. Я, Расулалла9!
Б л айтып отыр ан 2бу Д мд м дегені/із кім болды екен?»
–
десті.
2лем ма танышы Пай амбарымыз олар а:
– 9бу Д мд мдай бола алма андары ба? 9бу
Д мд мдай болу а к%штері жетпегені ме?» –
деп, та ы да
ж мба тап с'йледі.
Сахабаларды/ ол жайында естуге деген ызы ушы-
лы тары одан ары арта т1сті:
– Я, Расулалла9! 2бу Д мд мні/ кім екенін, оны/
андай ерекше сипаттар а ие бол анын айтып бері/ізші!
–
деп 'тінді.
Пай амбарымыз сонда:
–
9бу Д мд м – .ткен ауымдарда .мір с%рген бір
м%мин жан еді. К%нде та ата орнынан т рып: «Я, Раббым!
Мені айбат еткендерді, ма ан арсы бол андарды, мені
сыртымнан с.з айтып, жаманда андарды @зі кешіре г.р!»
– деп айтатын, –
деп, ол туралы айтып берді.
(2бу Д уіт, 2деп, 36).
Мінеки, 1лкен та уалы ты/ 1лгісі.
Мінеки, кіршіксіз таза ж1рек!
Ха досы Халлаж Мансур да 'зін таспен рып
ат ыла андар 1шін олын к'кке жайып: