31 / 372
М ;гілік ба ыт есігі – та уалы / Ы ылас пен та уалы – І
35
Хазіреті М ул н :
« уаныш а да ай ы а да алданба. *йткені сені/ ж1-
регі/ она 1йіндей, соны мытпа. уаныштар мен ай-
ылар келіп-кететін она тары/ ана», – деп айт ан.
иынды кезінде ж1ректі/ тазалы ын б збай, сабыр-
мен Алла9 Та аланы/ к'мегіне сыйыну керек.
Д л сол сия ты молшылы пен уаныш с ттерде де
ш1кіршілк етіп, сол уаныштар а алданбау керек. *йткені
шатты с ті адам а к'п н рсені мыттырып жібереді. Я ни
рахат 'мірді уалап, н псімізге еріп 'мірді зая ылмау ке-
рек. Молшылы кезінде ш1кір етіп, таршылы кезінде
Алла9 а м / айту а болмайды. Б л л а жараспайды.
Молшылы та 1немі Ха Та ала а хамд сезімінде бо-
лып, ил 9и ам орлы ты/ ш1кіршілігін 'теуге тырысу
керек. иынды с ттерде сабырмен Алла9 Та ала а бет
б рып: «Мен 1шін айырлысы осы шы ар!» – дей білу ке-
рек. Та уалы ты/ 'лшемдері осылар.
Пай амбарымыз саллалла91 ал й9и у с лл м Мек-
кені ал ан к1ні лы же/іске жеткеніне мастанбай:
«Шын .мір ахіреттегі .мір», –
деп, м ны/ б рі Алла9
Та аланы/ рі ке/шілігі, рі сына ы екендігін мытпай,
асхабын ш1кіршілік етуге ша ыр ан болатын. Х нд к со-
ысында да же/істі/ алдында ы бастан кешірген иын к1н-
деріне мойымай:
«Шын .мір ахіреттегі .мір»
,
–
деп, асхабын сабыр-
лы а ша ыр ан болатын.