

34
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
Негізінде та уалы – Алла9ты тап анды ты/ ныша-
ны. Б л ж'нінде сыр шерткен Ата лла9 л-Иск ндери
Хазіреті та уалы а жетіп, кіршіксіз таза ж1рекке ( альб1
с лим) ие бол ан м1минні/ халін андай керемет ба алайды:
«О, Раббым! Сені тап ан не жо алтыпты? Сені жо-
алт ан не тауыпты?».
Сонды тан да рбір м1мин міндетті т1рде мына мір-
ді орындау а м ият болуы керек:
«2Р АШАН ТА УАЛЫ ТЫ OСТАН!»
Б л д1ниеде жа сылы пен жаманды алма кезек
ж1реді.
Кейде басымыз а ашты , жо шылы т'нсе, кейде
молшылы пен ке/ заман орнап жатады. Кейде иынды
пен ай ы- асірет жайлап, кейде 'мірімізде уаныш пен
тынышты орнап жатады.
Міне, осы белестерді/ ай- айсысына тап болса да м1-
мин адам бір ана халінен айнымай, сыр бермеуі керек. Ол
хал жайында Пай амбарымыз саллалла91 ал й9и у с лл м:
«2иынды та да, молшылы та да та уалы тан айы-
рылма!» –
деп айт ан.
Я ни Пай амбарымыз саллалла91 ал й9и у с лл м
та уалы ты/ тек ана белгілі жа дайларда емес, кез-келген
халде бойымыздан кетпеуі керек екендігін айтады.