Ықылас пен тақуалық

97 / 372

М ;гілік ба ыт есігі – та уалы / Ы ылас пен та уалы – ІV
101
амбарыны/ с1ннеті, я ни Ислам діні. Хазіреті Пай ам-
барды/ оштасу х тбасында айт ан с'здерін еске алайы :
«Ей, м%миндер! Сендерге екі аманат алдырып ба-
рамын, оларды д рыс станса дар, жолдары нан адаспай-
сы дар. Олар – Алла ты Кітабы ж не Пай амбарыны
С%ннеті..».
Демек, бізге табыстал ан е/ басты аманат – ран мен
С1ннет, соларды стану ар ылы Ислам дінін лайы ты т1р-
де стау. Ити ад, амал, ахла ж не м ам л тта, ыс асы,
барлы м селеде м сылманды ты абыроймен, кір келтірмей
алып ж1ру. Жаратушы Иеміз де, арда ты Пай амбарымыз
да бізден осыны алайды. Бізді к'ргендер «Мынау андай
жа сы адам!» – деп айтатындай болуымыз керек.
ран – бізге осы 1лгілерді ж не осы асиеттерді
'згелерге танытуымыз 1шін берілген аманат. С'релерге
ойып, анда-санда ана /гіме ылып оюымыз немесе тек
ана судыратып о уымыз 1шін емес. Алла9 Та ала « /
О ы!» деп б йырады. Біра , ж й ана о уды емес, хикмет
пен сырлар а аны т1рде ранны/ аясымен з рреден
алып денелерге дейін о и алар мен былыстарды зерттеп,
зерделеуді б йырады. Сонымен атар,
«Алла+тан ор ы-дар, сонда Алла+ сендерге ілім #й-
ретеді!» (Ба ара, 282) – деп б йырады.
*йткені та уалы пен мыр кеше баста ан к1ннен
бастап адамны/ к'зі сырлар а ашыла бастайды. Осы
а и атпен мойнымыз а артыл ан аманатты санамыз а
сі/іруіміз ажет. Себебі, д1ниені/ т'рт б рышында
ŽÈ Ɔó ŽĜÒ
Ƈ ž ųÒ Ƈħ Ƈġ Ƈĩƈžĥ Ɔđ Ƈĺ Ɔlj Ɔ ž ųÒ ŽÒij Ƈĝ ƪÜÒ Ɔlj