98 / 372
102
А идада, ибадатта ж не м міледе Ы ЫЛАС пен ТА УАЛЫ
аншама 9идаят к1тіп жат ан адамдар бізге аманат, м -
таждар бізге аманат, жал ыздар бізге аманат, аріптер біз-
ге аманат, ешкімі жо жетімдер бізге аманат, азды-к'пті
бізге берілгендер бізге аманат, балаларымыз бізге аманат
– барлы ы бізге аманат а берілген. Аяттар б л жайында
былай дейді:
«К(ктердегіні- ж не жердегіні- барлы ын Bз
зы-
рыны- сыйы ретінде сендерге сынды. <лбетте, м ны- б рін-
де ойланатын ауым #шін ибраттар бар».
(Ж сия, 13)
2лбетте, ойланып,
ын андар 1шін адам аманат,
заттар аманат. Д1ниедегіні/ б рі аманат. Аманатты д рыс
орындау Алла9ты/ рахметіне жеткізеді. Олай болса,
Алла9ты/ ризалы ына жету, о ам а ызмет ету ма са-
тымен рухани ж не материалды салада бас ару ман-
сабына ие бол ан адамдар ол орындар 'здеріне аманат
екендігін, ол жерде уа ытша ана, я ни белгілі бір мерзім
ана отыратынын сезініп, сол орын а м /гілік аламын де-
ген ойдан са болулары ажет.
Екіншіден материалды аманаттарды ысырап ол-
дану а бізді/ дінімізде тыйым салынса, рухани
ны жо-
ары ити ад, ибадат, ілім, ахла , уа ыт ж не а ыл секіл-
ді
ндылы тарды да бос а ж мсау немесе шектен тыс
шы ып кететін амалдар жасау а да тыйым салын ан. Тіпті
б лар материалды ысыраптан да ауіпті де атерлі болып
табылады.
Сонды тан басты м селелерді/ бірі – б1кіл аманаттар-
ды та уалы пен са тай білу. Ол 1шін санамыз а жауапкер-
шілік сезімі кіруі керек. Сол себепті та уалы та алды/ ы
атарда орын алатын та ы бір м селе –