Бақыт тамшылары

114 / 484

116
К ІЛ БА ЫНАН БА ЫТ ТАМШЫЛАРЫ
райдылы тары) себебінен о и аларды хикметін т сіне
алма анды тан рт рлі ой а барады. Раббымыз адамны м н-
дай к іл-к йін былай т сіндіреді:
« ай кезде Раббысы сына шін адам а мол ны мет
берсе, «Раббым ма ан сыйлады!» – дейді. ай кезде сына
рызды ын азайтатын болса, «Раббым мені ба аламады!» –
дейді (Ф жр с ресі, 15-16).
Н псіні марлы ына салын ан апыл адам сына ты
хикметін мытып, п ни ны ыметтер шін рахаттанып, уана-
ды. Сол ар ылы рухани асіретке тап боларын, я ни ф ни
л ззатына алданып, на ыз сыйды ахіретте екендігін ойына
да алмайды. Жауапкершілігін назардан тыс алдырып, рахат
пен ойын-к лкіге, асып-тасып б за ылы а салынады, с й-
тіп Раббысыны ны меттерін к рмей асіретке шырайды.
Егер рызды ы азайтылып, хикметіне арап, ойланбай,
«Раббым мені ба аламады!» деп ренжиді. Алайда, барлы
былыстар сия ты рызы та сына а себеп болатынды тан
ш кіршілігін орындау керек. +рі сабыр са та ан жа дайда л-
кен табыстар а ол жеткізеді. Сонды тан болаша ты бей-
м лім екендігін ж не ризашылы халде мір с руді міндетті
екендігін еш ашан мытпау керек.
Екіншіден, Раббымыз біз пар ына барып, т сіне бер-
мейтін к птеген ны меттер берген. Осыларды к ру шін
назарды т ндік де гейдегі т мен марлы тардан жо ары
ƈ ī ƆĨ Ɔó ŽĠ ƆÈ Ĺƈ žÖ Ɔò ƇĢij Ƈĝ ƆĻƆĘ Ƈį Ɔĩ ƪđ ƆĬ Ɔlj Ƈį ƆĨ Ɔó ŽĠ ƆÉƆĘ Ƈį ƫÖ Ɔò ƇĮ ƆŻ ƆÝ ŽÖÒ Ó ƆĨ Ò ƆðƈÌ ƇĪÓ ƆùĬ ƈ Ž ŸÒ Ó ƪĨ ƆÉƆĘ
°·¼Ä ƈī ƆĬÓ Ɔİ ƆÈ ĹƈžÖ Ɔò ƇĢij Ƈĝ ƆĻƆĘ ƇįƆĜ Žô ƈò ƈį ŽĻƆĥ ƆĐ Ɔò Ɔï ƆĝƆĘ ƇĮ ƆŻ ƆÝ ŽÖÒ Ó ƆĨ Ò ƆðƈÌ Ó ƪĨ ƆÈ Ɔlj °·»Ä