117
парасаттылы а аудару ажет. М селен, дауасыз ауру а
шалды ан адам а: «Байлы ы ды берсен сауы асы !» десе,
еш ойланбай бере салады, тіпті арыздану а да барады. Ал
д ние мар адам а: «Екі к зі ді аламыз, оны есесіне са-
ан барлы д ниені береміз» дейтін болса, дереу б л сы-
ныс а арсылы білдіреді. ;кінішке орай к птеген адам-
дар Алла$ты зіне берген сансыз к п ны ыметтерін т сіне
алмайды. Адамдарды осындай тере апылды ына бай-
ланысты Раббымыз:
«
... %лдарымны' ішінде ш кіршілік ететіндері +те аз
»
деп б йырады
(С б с ресі, 13)
.
Осы жерде айта кететін м селе, адамны басына келе-
тін рбір хал сына болуымен атар к біне ны меттерді
сына ы м мкіншілікті шектелуі сына ынан да ауыр болады.
;йткені ны метті молды ынан н псіні асаулы ына кедер-
гі болу иын болса, м мкіншілікті шектелуі жа дайында б л
же ілірек болма . Сол сия ты мірді жасты ша тары да
н псі марлы тарыны басым болуына байланысты а и ат
пен жа сылы а бет б руды иын кезе дері болып табы-
лады. Сонды тан жас кезінен бастап ізгілікті жолына т сіп,
тура жол а бет б ру Алла$ алдында ны жо ары болма .
Алла$ Та ала б л турасында ны метке б ленгеннен ке-
йін жолдан тайып, арсылы білдірген арунды ж не о ан
ызы ушылы пен ара ан апыл адамдарды мысал ылып
келтіреді. Аяттарда былай баяндалады:
«С+йтіп,
арун айбынды т рде ауымыны' алдына
шы ты. Д ниені' тіршілігін ала андар: «(тте', арун а
Ƈ
òij Ƈ
ġ ƪ
ýĤÒ Ɔ
ĸ ƈ
îÓ Ɔ
× ƈ
Đ Ž
ī ƈ
ž
Ĩ Ƅ
ģĻƈ
ĥƆ
Ĝ Ɔ
lj
ШАТТЫ ПЕНЖ]БАНЫШ