205 / 382
Хикмет
баспа үйі
207
тастағаны үшін өзін пақыр санайтын. Таңертең түрған
кезде, пақыр мен ғаріп адамдардың қасына барып,
үлкен кішіпейілділікпен олармен бірге отырып:
«Пақыр пақырлармен жарасады»
- дейтін.
Қысқасы, дүниеде ешкімге мүқтаж болмау үшін
еңбек етіп, адал жолмен мал-мүлік табу кемшілік
емес, керісінше,
«Қайсыбірлеріңнің жібін алып
тауға барып, арқасына бір арқа отын көтөріп,
оны сатуы және сол үшін Аллаһтың, оның абырой-
ын кррғауы, берседе, бермесе де адамдардан бірдеңе
сұрағаннан жақсы»
(Бұхари, Зекет, 50-53; Нәсай, Зекет, 85)
ха-
дисі бойынша жақсы бір қасиет. Өйткені, ауқатты әрі
күшті мүмин көбірек қайыр жасайды. Көп адамдарға
жұмыс мүмкіндігін туғызады, жақсы істерге көп ат
салысып, соңында:
«Адамдардың ең қайырлысы адамдарға ең пайда-
лысы»
(Суюти, әл-Жамиус-Сағир, II, 8)
хадисінің сырына ие
болады.
Қате нәрсе - дүниеден нәсіп алу емес, оған көңілді
беріп, діни және ұждани міндеттерге нұқсан келті-
ру, сараңдық жасап дүниеге тұтқын болу. Ақшаның
орны көңіл емес, сейф пен қалта екендігін ұмытпаған
жөн!
Олай болса, бұл жөнінде ұстануымыз керек болған
пайғамбар өлшемі мынадай:
«Дүниеге көңіл байлама, Хақ сені сүйсін;
адамдардың қолына қарама, Халық сені сүйсін».
(Ибн
Мәже, Зүһд, 1)
Аллаһ Тағала бөрімізді сүйіп, сүйдіргендерінен
етсін! Мәсиуәға яғни өзінен басқасына көңілімізге