24 / 382
26
Хикмет
баспа үйі
Осы сырды дұрыс түсінген сахабалардың өмірі сан-
сыз парасаттылық, хикмет пен ғибратқа толы:
Мүшриктерге тұтқындалып өлтірілу сәтінде
Хубәйбтің (радиаллаһу анһу) шейіт болар алдында
бір ғана өтініші бар еді, ол - «Хазіреті Пайғамбарға
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) сүйіспеншілікке толы
бір сәлем жолдау» еді. Қасіретпен аспанға қарап:
«Аллаһым! Бұл жерде Расулүллаһқа (саллаллаһу
алейһи уә сәлләм) сәлемімді жеткізетін ешкім жоқ.
Оған сәлемімді Сен жеткіз!..» - деп мінәжат етті.
Сол кезде сахабалармен бірге Мәдинада отырған
Аллаһ Расулы (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм):
«Оғандасәлем!»дегенмағынада«уәаләйһиссәләм»
- деді. Мұны естіген сахабалар таңданып:
«Уа,
Расулаллаһ!
Кімнің
сәлеміне
жауап
қайтардыңыз?» - деп сұрағанда:
«Бауырларың Хубәйбтің сәлеміне»
- деді.
(Бұхари,
Мәғази, 10; Уақиди, Мәғази, 280-281 б)
Содан кейін Пайғамбарымыз (саллаллаһу аләйһи
уә сәлләм), Хазіреті Хубәйбке «шейіттердің ұлысы»
деп:
«Ол жәннатта менің көршім болады!» -
деген.
Осы ғашықтық пен ынтаға екінші бір мысал:
Ұхұд
соғысының
соңында
Пайғамбарымыз
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) шейіттер мен
жаралылардың халін білуді бұйырды. Әсіресе бір
сахабаның жағдайын білгісі келген еді. Ол Сағд бин
Рәби (радиаллаһу анһу).